poniedziałek, 21 lipca 2008

Najpiękniejsze slowa Psalmu, które uda
ło mi się do tej pory znaleźć.
Slowa te są moją modlitwą. Czasem mam ochote je wykrzyczec. Zwlaszcza gdy widze cuda w moim zyciu, w zyciu innych, gdy widze gory, morze, wschody i zachody slońca, niepojęte dla mojego umyslu sytuacje i widoki.

Psalm 139: Bóg wszystko przenika
Panie, przenikasz i znasz mnie,
Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję.
Z daleka przenikasz moje zamysły,
widzisz moje działanie i mój spoczynek
i wszystkie moje drogi są Ci znane.
Choć jeszcze nie ma słowa na języku:
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ogarniasz mnie zewsząd
i kładziesz na mnie swą rękę.
Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza,
zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.
Gdzież się oddalę przed Twoim duchem?
Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś;
jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.
Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki,
zamieszkał na krańcu morza:
tam również Twa ręka będzie mnie wiodła
i podtrzyma mię Twoja prawica.
Jeśli powiem: Niech mię przynajmniej ciemności okryją
i noc mnie otoczy jak światło:
sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie,
a noc jak dzień zajaśnieje:
mrok jest dla Ciebie jak światło.

Ty bowiem utworzyłeś moje nerki,
Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.
Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie,
godne podziwu są Twoje dzieła.
I dobrze znasz moją duszę,
nie tajna Ci moja istota,
kiedy w ukryciu powstawałem,
utkany w głębi ziemi.
Oczy Twoje widziały me czyny
i wszystkie są spisane w Twej księdze;
dni określone zostały,
chociaż żaden z nich jeszcze nie nastał.

Jak nieocenione są dla mnie myśli Twe, Boże,
jak jest ogromna ich ilość!
Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku;
gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą.

[[[ TEN FRAGMENT JEST DLA MNIE WIELKĄ ZAGADKA, CZEMU AUTOR GO STWORZYL
Boże, obyś zgładził bezbożnego,
niech krwawi mężowie idą precz ode mnie!
Oni przeciw Tobie zmawiają się podstępnie,
za nic mają Twoje myśli.

Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie,
oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?
Nienawidzę ich pełnią nienawiści;
stali się moimi wrogami.]]]

Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce;
doświadcz i poznaj moje troski,
i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej,
a skieruj mnie na drogę odwieczną!

3 komentarze:

Floydianka pisze...

Czy fragment tego psalmu czytałaś kiedy byłyśmy w jaskiniach?

itineris pisze...

Oczywiście! :)) Może wtedy nie było zbytnio warunków do zastanowienia się nad jego słowami, ale... :)) Jest po prostu piękny! Uwielbiam go, zwłaszcza moment: "Utkany w głebi ziemi" Mistake wow!

Floydianka pisze...

Doskonale pamiętam tamten nastrój i właśnie niektóre słowa wydawały mi się dziwnie znajome, kiedy teraz czytałam to na Twoim blogu :))